In gesprek met Nynke Dijkstra
Vrouw en toch (s)preken? Met deze vragen liep ik meer dan tien jaar geleden rond. Een seminar van ds. Nynke Dijkstra op het Flevo Festival was het begin van een spannende zoektocht. Nynke is werkzaam voor de landelijke afdeling Missionair Werk & Kerkgroei van de Protestantse Kerk in Nederland. Ze gaat iedere zondag wel ergens voor in een kerkdienst. Door de week spreekt ze bij onder andere gemeenteavonden en studentenverenigingen. Ze leverde een quote voor de achterkant van het boek Geloofwaardig spreken: ‘Dit boek biedt een keur aan praktische handvatten voor preken en spreken. Het gaat niet alleen over de techniek, maar ook over visie. Die combinatie is wezenlijk. Durf te groeien en stappen te zetten en feedback te vragen.‘
Wat betekent geloofwaardigheid voor jou?
Geloofwaardigheid heeft voor mij te maken met echtheid. Dat je niet iets zegt waar je zelf niet in gelooft. Tegelijk vergt een preek van je dat je soms ook jezelf toespreekt, dat je verkondigt, d.w.z. vertolkt wat de Schrift zegt, of je het nu zelf gelooft of niet. Dan ga je er ter plekke in geloven. Geloofwaardigheid betekent ook: verbonden met het leven. Geen zweverig, abstract verhaal, maar laten zien dat geloven landt in de praktijk van alledag, dat het dáár iets te zeggen heeft. En dat je daarbij de – vaak rauwe- werkelijkheid recht doet.
Hoe vond je het als kind om een spreekbeurt in de klas te houden?
Ik vond het dóódeng. Spreekbeurten hielden wij pas op de middelbare school overigens. Ik heb ook jaren gedacht: ik studeer nu wel theologie, maar ik ga nóóit een preekstoel op. Veel te eng.
Aan welke presentatietips heb je later veel gehad?
Ik heb veel geleerd van Bela Berger, een logopediste, die je leerde spreken voor grote groepen. Goed ‘aarden’, goed stemgebruik (vanuit je buik), maar ook meer persoonlijk: zij leerde me om niet té enthousiast aanwezig te zijn en ook ruimte te laten voor wat de hoorder voelt/ ervaart.
Wat merk je van de Heilige Geest in het voorbereiden en tijdens het spreken?
Ik bid om de Geest. Soms voel ik mezelf ook geraakt door die Geest, eigenlijk altijd wel als ik preek, ik zeg wel eens: misschien had niemand iets aan mijn preek, maar ik had er zelf wel iets aan. Soms hoor je verhalen van mensen terug, over wat het hen heeft gedaan die zo indrukwekkend zijn dat ik denk: hier zie ik God aan het werk.
Wat wil je bereiken met jouw spreken?
Dat mensen gaan verlangen naar God, dat ze bemoedigd en geïnspireerd naar huis gaan- met iets waar ze verder me kunnen.
Op welke momenten heb je last van podiumvrees?
Op dit moment nauwelijks meer. Maar soms moet ik iets nieuws, spannends doen- voor een nieuw publiek. Of ben ik de eerste vrouw die voorgaat in een gemeente. Dat is wel extra spannend.
Wat spreekt jou aan in Jezus’ toespraken?
In Jezus vind ik steeds weer nieuwe inspiratie. Hij is een eindeloze Bron.
Wat zou je doen als Jezus de eerstvolgende keer in het publiek zou zitten?
Hem onmiddellijk het Woord geven.
Bron foto: Dio van Maaren.
