Sebastiaan van Wessem is een inspirerende en gedreven pastor. In 2006 begon hij als gemeentestichter en inmiddels telt zijn gemeente bijna 600 bezoekers. Hij is altijd op zoek naar mogelijkheden om Jezus bekend te maken en de relevantie van de lokale kerk te laten zien in de wereld om hem heen. Hij spreekt zo’n 70 keer per jaar. (Video’s van zijn preken kun je bekijken of de website van Thousand Hills).  

1. Wij vinden jou een Geloofwaardige Spreker. Wat betekent dat voor jou?

Dat vind ik een grote eer om te horen! Ik vind het zelf heel belangrijk om niet alleen mijn boodschap over te brengen als spreker, maar die zelf ook uit te leven. En dat betekent vaak ook heel transparant zijn met je eigen worstelingen als christen.

2. Hoe vond je het als kind om een spreekbeurt in de klas te houden?

Ik stond nooit echt te springen om een spreekbeurt te geven. De zenuwen namen vaak de overhand. Als kind stotterde ik enigszins en als gevolg daarvan had ik nooit kunnen denken dat God me ooit zou gebruiken als kerkplanter en voorganger van een groeiende gemeente. Zo vaak denk ik: waarom zouden al die mensen naar MIJ willen komen luisteren?

3. Wanneer sprak je voor het eerst over bijbelse onderwerpen?

Ik kom uit een niet-christelijk gezin, maar ging wel naar een christelijke basisschool. Daar deed het geloof toch wat met me. Ik kan me herinneren dat wanneer we kerst gingen vieren bij mijn (vrijzinnig hervormde) oma, ik altijd graag mocht vertellen over het kerstverhaal.

Tijdens mijn middelbare school tijd heb ik alles wat met geloof te maken had afgezworen, totdat ik radicaal op mijn 21^e tot geloof kwam tijdens mijn studie economie in Amsterdam. Niet lang daarna kwam ik bij een Volle Evangelie Gemeente terecht in Diemen waar ik jeugdoudste werd en redelijk snel af en toe mocht spreken op de zondagochtend.

4. Wat pak je nu anders aan dan in het begin?

Ik heb werkelijk ALLE fouten gemaakt die je kunt maken als spreker. Eén van de belangrijke dingen die ik nu probeer anders te doen dan in het begin is dat ik meer rust probeer in te bouwen tijdens het spreken. Maar qua voorbereiding is denk ik nog wel het meeste veranderd.

Ik begon te spreken zonder dat ik theologie had gestudeerd en ik kreeg veel positieve reacties over mijn prediking. Maar in 2002 ben ik naar België vertrokken om theologie te gaan studeren aan Continental Theological Seminary. Uiteindelijk heb ik in 2009 mijn Master of Theology daar gehaald.

Het vak waar ik het meeste aan heb gehad was hermeneutiek. Dat was eigenlijk best wel een koude douche eerst, omdat ik ontdekte hoeveel fouten ik wel niet heb gemaakt met betrekking het gezond uitleggen van de Bijbel.

Meer info over de retraite Aandachtig voorbereiden
 

Maar het hielp me om echt dicht bij Gods Woord te blijven in mijn prediking vanaf dat moment.

Tijdens mijn studie ben ik ook aan de slag gegaan met de expository preaching methode: Je baseert je op een schriftgedeelte van minimaal een paar verzen en vanuit die tekst ga je al je hoofdpunten destilleren. Dat gaf mij de handvatten die ik nodig had om de dingen die ik geleerd had in hermeneutiek ook op een goede manier over te brengen. Hierdoor konden mijn toehoorders ook zelf ontdekken hoe zij de Bijbel konden lezen en praktisch toepassen in het dagelijks leven.

Maar na aantal jaar me redelijk strikt te houden aan de expository preaching methode begon er toch weer wat aan me te knagen. Ik merkte dat ik niet goed bezig was met het opbouwen van de spanning tot het laatste moment. En toen kwam ik in contact met een voorganger uit South Carolina, Greg Surratt, die sinds 2009 zo’n beetje mijn mentor is geworden.

Ik heb niet eens heel veel met hem over prediking gesproken als ik hem ontmoette. We spraken veel meer over leiderschap, strategie, multisite en technologie. Maar ik begon naar zijn preken te luisteren en er was iets wat ik in zijn preken ontdekte dat enigszins leek op expository preaching, maar toch heel anders was. Het was wat minder een keurslijf, maar het zorgde wel voor die spanningsopbouw naar het einde van de preek toe.

5. Hoe kom je steeds weer aan inspiratie voor je preken?

Dit zijn een paar manieren waarop ik aan inspiratie kom:

• Eigen stille tijd en openbaringen die God geeft vooral onder de douche of in de auto.
• Luisteren naar preken van bevriende voorgangers en het zien van ideeën voor preekseries.
• De noden die mij ter ore komen vanuit de gemeente.
• Gesprekken met de andere pastors in onze gemeente.
• De jaarkalender van preekseries die al gepland zijn. Missen we nog iets wat belangrijk om balans te hebben binnen het jaar en binnen het span van 2-3 jaar?

6. Wat merk je van de Heilige Geest in het voorbereiden en tijdens het spreken?

Soms heb ik heel veel moeite met het ordenen van mijn gedachten of ben ik heel erg afgeleid. Ook door bijvoorbeeld teveel collega’s die komen storen. Daarom blijf ik nu vaak ook thuis voor een paar uurtjes om goed mijn gedachten te kunnen ordenen.

Dan is het heel mooi dat ik opeens in het ritme kom en dat er allerlei zaken in mijn gedachten komen die relevant zijn. Ik denk dat het echt de Heilige Geest is die het dan van mij overneemt.

Ik lijk een heel georganiseerd persoon, maar dat ben ik niet. En ik ben vaak niet in staat om al die ideeën op te schrijven als platte tekst. En daarom gebruik ik het liefst mindmapping programma’s op mijn iPad om daar samenhang in te brengen.

7. Wat wil je bereiken met jouw spreken?

Veranderde levens. Ik wil zien dat mensen allereerst een ontmoeting hebben met God door de worship heen. En dat ze dan vervolgens geraakt worden door de prediking. Maar het is zo belangrijk dat ze het niet vergeten zodra ze de kerk verlaten. Vandaar dat we de responstijd gebruiken om de boodschap te laten marineren in hun harten en dat er vanaf dat moment een veranderingsproces op gang gaat komen.

8. Welke preek zal jou altijd bij blijven? Waarom?

Onlangs deed ik een preekserie getiteld Immeasurable over de laatste verzen van Efeziërs 3 (vers 20 en 21). Die verzen gebruiken we als een soort van zegenbede om elke dienst mee af te sluiten (ja, ook eigentijdse gemeenten hebben tradities 😉 ).

Het was de eerste preek van de serie en de titel was “God is bij machte”. Ik was net klaar met de preek, had de responstijd ingeleid, en gelijk toen ik van het platform afklom stapte één van onze oudsten op mij af en die zei: “Je moet een oproep doen voor mensen om naar voren te komen om die almacht van God te ervaren. De hemel is open. Doe ermee wat je wilt”.

Nu heb ik heel veel respect voor het geestelijk inzicht van die oudste, dus mijn reactie was gelijk iets van “Yes ma’m.” Dus krabbelde ik na het eerste lied na de preek weer op het podium en deed een oproep. Werkelijk, de halve gemeente ging naar voren om te knielen en zich toe te wijden aan een almachtig God. En in de tweede dienst gebeurde precies hetzelfde. Ik heb zelden zo’n sterke tegenwoordigheid van God ervaren.

9. Wat is het meest gênante dat je als spreker meegemaakt hebt?

Pas nog… we hadden een gastspreker, de pastor met wie ik ooit Thousand Hills begonnen ben. Ik sloot de eerste worship set af met gebed en had mijn ogen dicht, maar ging naar voren lopen. En opeens viel ik van het podium af… Behoorlijk gênant. Maar wel weer een kans om een grapje te maken over jezelf.

10. Op welke momenten heb je last van podiumvrees?

Als ik slecht heb kunnen slapen of me niet helemaal goed voel. Ik ben eigenlijk altijd wel zenuwachtig, hoor. Vooral vlak voordat ik mijn mond open doe.

11. Welke spreker uit de Bijbel inspireert jou?

Ik zou zeggen Petrus. Echt een evangelist, maar ook iemand die genoeg fundament had in het woord. Maar ook Mozes inspireert me. Hij was bang om te spreken, en daar had ik vroeger ook last van, maar toch kon God hem gebruiken.

12. Wat zou je doen als Jezus de eerstvolgende keer in het publiek zou zitten?

Ik zou wat ik heb voorbereid opzij leggen en hem introduceren, niet als gastspreker, maar als Heer van het Huis!