[Column] Jezus op de scooter

 

Afgelopen winter ontmoette ik een Indiase engel. ‘Ze geeft bijna licht…’ flitste het door me heen toen ik de 39-jarige Sushila zag. Als eerste zag ik een soort bovennatuurlijk liefdevolle blik in haar ogen. Toen ze begon te vertellen, ging ik een beetje begrijpen waar die vandaan kwam. De Indiase Sushila is iemand die wandelt in het licht. Met Jezus. Nou ja, ze houdt niet echt van wandelen. Ze rijdt liever op haar scooter. ‘Kom Jezus, we gaan op de scooter naar het dorp’ zegt ze dan. Bij al haar activiteiten nodigt ze haar Heer uit om mee te gaan.

 

Jezus gaat mee naar haar werk, doet de boodschappen en kookt met haar.

 

Deze hoogopgeleide katholieke vrouw brengt een kinderlijk eenvoudige les in de praktijk: ‘Je mag Jezus overal bij betrekken’.

Ze beeldt zich in dat Jezus bij haar op de scooter zit. Al rijdend zingt ze dan liederen voor hem. In India is het geen enkel probleem om met je hele gezin op de scooter plaats te nemen. Jezus kan er dus ook nog prima bij, vindt ze.

 

Je kunt het bijna blasfemisch vinden, maar ik zie het liever als een spoor van het koninkrijk. Sterker nog: een aansporing om te leven in de nabijheid van de Koning. Zelf werd ze al jong door haar moeder op dit spoor gezet. Het gebeurde regelmatig dat de achtjarige Sushila uit school thuiskwam en haar verhaal niet kwijt kon. Haar oudere zus was haar steeds voor. De terugkerende teleurstelling maakte Sushila verdrietig. Totdat ze zich opeens de woorden van haar moeder herinnerde: ‘Je kunt alles aan Jezus vertellen. Hij luistert. Altijd!’

Vanaf die dag ging ze dagelijks op haar vaste plekje zitten kleuren. Ondertussen vertelde ze alles aan Jezus wat ze eigenlijk aan haar moeder wilde vertellen. Wat haar moeder niet kon waarmaken, deed Jezus. Bij hem voelde ze zich welkom om hem van ieder detail op de hoogte te brengen. Hij luisterde. Altijd.

 

Ik vroeg haar wie haar leerde om haar voorstellingsvermogen te gebruiken om Jezus steeds bij haar te zien. ‘Dat kan toch iedereen? Dat hebben we als kind meegekregen! Het is jammer als we dat zouden verliezen!’

 

Ze vertelt me als bonus een verhaal van een vriendin die schoonmaakt op de 16^e verdieping. Met Jezus. Als ze klaar is, pakt ze haar schoonmaakspullen en gaat ze met de lift naar beneden. Beneden roept ze verschrikt uit: ‘Jezus is nog op de 16^e verdieping!’ Snel gaat ze naar boven en belijdt: ‘Sorry Jezus, ik was U even vergeten. Gaat U weer met me mee?’

 

Mijn verstand zegt dat dit gebed onzinnig is. Hij woont toch in ons? Zelfs als ik hem even vergeet, gaat Hij met me mee. Maar toch… Mijn hart zegt dat ik heel wat kan leren van deze Indiase vrouwen. Ze hebben we opnieuw aangespoord om alles met de Heer te delen. Omdat Hij luistert. Altijd.

 

Dit waanzinnig mooie lied sluit naadloos aan bij de blog. Hij is bij je! Altijd!